Een glinstering in de ogen

Een glinstering in de ogen of een bescheiden ‘bedankt’. Uitbundiger wordt het niet, maar Mark Stolwijk (51) weet genoeg; de bewoners van Prinsenhof hebben weer genoten. Dát is voor hem intens geluk.

Kijken naar andere mensen die genieten; daar wordt Mark altijd gelukkig van. Dan zit-ie op een barkruk in de kroeg en kijkt hij naar andere mensen die genieten van hun borrel. Zelf drinkt hij een colaatje; voor hem geen alcohol. Of hij is bij een bevriend stel. De vriendin ligt met de hond op schoot, de kat in haar nek. De vriend zet een bakje chips op tafel. En Mark zet een muziekje aan. “Dat zijn van die kleine geluksmomenten; meer heb ik echt niet nodig.”

Zo past ook zijn vrijwilligerswerk voor Zorgpartners goed bij hem. “Ik wilde naast mijn werk als chauffeur graag iets voor iemand anders doen. Dus toen ik in gesprek raakte met iemand van
Zorgpartners was één en één twee.” De dinsdagmiddag met de bewoners op de zorgboerderij is een vast geluksmoment geworden. “Uitbundig enthousiasme hoef je niet van ze te verwachten. Maar soms zie je iemand even helder worden. Of een van hen staat ’n tijdje naar de dieren te staren. Naderhand vraag ik een bewoner: ‘Hoe vond je het?’. ‘Leuk’, zegt-ie, zonder te lachen. Maar ik weet: ze hebben weer genoten. En ik dus ook.”

Intens geluk

Waar word je intens gelukkig van? Dat zegt veel over een persoon en levert mooie verhalen op. Deze keer vertelt Mark Stolwijk uit Gouda wat hem intens gelukkig maakt.

Dit artikel komt uit het Zorgpartners Magazine: een nieuwe start. Wil je het hele magazine lezen? Klik dan hier.