Onvrijwillige opame

Wat is een Rechterlijke machtiging (Rm) of Inbewaringstelling (Ibs)? 
De Wet zorg en dwang regelt de rechten bij onvrijwillige zorg of onvrijwillige opname van mensen met een verstandelijke beperking en mensen met een psychogeriatrische aandoening (zoals dementie). 
 
Onvrijwillige opname 
Soms is het nodig om iemand onvrijwillig op te nemen, om ernstig nadeel te voorkomen of af te wenden. Het gaat hier om mensen met een verstandelijke beperking, een psychogeriatrische aandoening - bijvoorbeeld dementie - of een daarmee gepaard gaande psychische stoornis of een combinatie daarvan, die door hun gedrag bijvoorbeeld hun eigen veiligheid of die van anderen in gevaar brengen. Gaat het om een crisissituatie die direct ingrijpen vereist? Dan gebeurt dat met een spoedmaatregel. De wet noemt dat een inbewaringstelling. In alle andere gevallen is een rechterlijke machtiging nodig. 
 
Voor meer informatie kunt u kijken op de website van Dwang in de zorg.  
 
Wat is een inbewaringstelling? 
Een inbewaringstelling op grond van de Wet zorg en dwang is een verplichte opname in een spoedsituatie. Er is dan geen tijd om de procedure van een rechterlijke machtiging af te wachten. Er dan sprake van een spoedsituatie waarin ernstig nadeel als het gevolg van het gedrag van de cliënt onmiddellijk dreigend is. In die situaties is het alleen mogelijk dat de cliënt wordt opgenomen met een beschikking tot inbewaringstelling die door de burgemeester wordt afgegeven. 
 
Crisisopname 
Het kan zijn dat uw naaste op den duur crisisopvang nodig heeft: directe opname in een zorginstelling. Bijvoorbeeld omdat ze haar eigen veiligheid of die van haar omgeving in gevaar brengt. Of er gebeurt iets met u, waardoor u uw naaste plotseling niet meer kunt verzorgen.  
 
Hoe regelt u crisisopvang? 
Bel direct met de huisarts en eventueel met de casemanager. De huisarts zal de situatie inschatten en beoordelen of crisisopvang noodzakelijk is. Bij een crisisopname kunt u geen voorkeur aangeven voor een locatie. Uw naaste wordt opgevangen in de dichtstbijzijnde instelling waar op dat moment plaats is. Crisisopvang is altijd tijdelijk en mag maximaal twee weken duren met eventueel een verlening van nog twee weken. 
 
Wanneer de juiste indicatie en/of juridische status aanwezig is en er geen reden is om iemand langer op de crisisafdeling te laten verblijven, wordt uw naaste zo spoedig mogelijk overgeplaatst naar een langdurige plek. Hier mag de voorkeur voor een locatie of meerdere locaties worden uitgesproken maar hier kan niet altijd rekening mee worden gehouden en een plek kan niet geweigerd worden. Wel mag uw naaste op de wachtlijst blijven bij de voorkeurslocatie tot daar plek is, hij/zij gaat dan in afwachting van deze plek elders overbrugging. 
 
Reden voor een crisisaanmelding 

• Wanneer de gezondheidssituatie van een cliënt die niet is opgenomen in een instelling plotseling veranderd. 
• Wanneer de informele hulp plotseling veranderd (bijvoorbeeld uitvallen mantelzorg). 
• Om onaanvaardbare gezondheidsrisico’s voor cliënten, naasten of omgeving te voorkomen waardoor iemand binnen 24 uur moet worden opgenomen vanuit de thuissituatie.