"We staan erbij en kijken ernaar, daar worden wij én de bewoner blij van"
22 april 2024
"Passende zorg raakt de kern van ons beroep als ergotherapeut", aldus collega's Marianne Stijsiger en Marloes van den Brink. Voor hun is het werken met de handen op de rug geen uitdaging, maar een sport die ze al lang beoefenen. Wat is hierin de kunst en wat geeft voldoening bij bewoners en medewerkers?
De twee ZorgPartners stralen passie uit voor hun vak en de bewoners. Marianne: "Ik werk al heel wat jaar met veel plezier vooral binnen De Hanepraij. Ik word enorm blij als mensen weer iets zinvols kunnen doen en betekenisvol hun leven kunnen leiden." Ook Marloes is thuis in haar vak en bij Zorgpartners: "Na mijn studie ben ik gestart bij Zorgpartners en nooit meer weggegaan. Zorgpartners biedt ruimte voor ontwikkeling en een inspirerende werkomgeving. En natuurlijk leuke collega's!"
Marianne: "Voor mij is passende zorg het leven van mensen en hun handelingen zien in hun eigen leefomgeving en dat zoveel mogelijk vanuit thuis naar het verpleeghuis brengen. We kijken naar het hele plaatje van de mens en die is uniek. Dat komt dicht bij de kern van ons beroep als ergotherapeut." Marloes vult aan: "We kijken naar de mogelijkheden die iemand heeft en gaan van daaruit verder bouwen. Dan heb je het over eigenwaarde, vertrouwen en eigen regie. Het is mooi als je de waarden die voor jou belangrijk zijn vast kunt houden. Je doet ertoe!”
Uitdagen
De ergotherapeuten vinden het vooral belangrijk om boven te halen hoe mensen zoveel mogelijk zelf kunnen blijven doen, ook in het verpleeghuis. Marianne geeft aan hoe ze dit doen: "De kunst is vooral het gesprek, het goed luisteren en observeren. Wat kan iemand, wat zijn de mogelijkheden, gewoonten, rollen en wensen.” Als een bewoner iets niet meer zelf kan, kijkt de ergotherapeut mee hoe het op een andere manier mogelijk is. Marloes: "Kan de zorg of een hulpmiddel op deelstappen ondersteunen bij bijvoorbeeld het wassen of aankleden. We willen de bewoner daarin uitdagen. Dat vraagt coachingsvaardigheden om de bewoner meer te laten doen dan hij of zij denkt te kunnen. Dit is voor ons zo vanzelfsprekend en hierin nemen we graag anderen mee."
De kracht van tobben
Rondom passende zorg wordt regelmatig genoemd dat de zorg een stapje opzij moet doen. Marloes: "Wij doen niet anders! Wij zijn gewend om met onze handen op de rug te werken. We laten ouderen af en toe tobben. Doordat de bewoner het gaat doen, krijgt de bewoner de ervaring of iets lukt of niet meer lukt. Hier kan je weer van leren. Dat laten we bewust gebeuren met bijvoorbeeld het elektrisch rolstoel rijden, boterham smeren of bril opzetten. Door het laten tobben ontdekt de bewoner soms zelf ook een andere manier om iets te doen. 'Trots dat ik dit kan en zelf ontdekt hebt.' Daar doen we het voor en worden we blij van!"
Anders kijken, denken en doen
Marianne: "Anders kijken, anders denken en doen sluit aan bij wat de zorg nodig heeft. Als je een ander helpt, ontneem je iemand ook een stukje eigenwaarde en betekenisvol handelen. Hoe goed het ook bedoeld is. Ik geloof dat we hierin nog veel kunnen bereiken door met de bewoner samen te werken. Hoe goed het ook bedoeld is. Ik geloof dat we hierin nog veel kunnen bereiken door samen met de bewoner, naasten en collega's samen op te trekken."